Dijken en oevers hebben zowel landelijk als regionaal een eigen identiteit. Zij hebben hun eigen logica, opbouw en karakteristiek.

Zodra dijkversterking nodig is, moet er over het ontwerp van de dijk worden nagedacht. Aangezien de dijklinten belangrijke identiteitsdragers van het gebied zijn is het essentieel dat de dijkversterkingen gebeuren met behoud of versterking van de bestaande kwaliteiten. Dat vraagt om kennis en bewustzijn van de onderscheidende kwaliteit en identiteit en het karakter van zowel dijklint als oever. Bij de dijk- en oevervisie wordt in beeld gebracht wat de bestaande kwaliteiten en karakteristieken zijn. Het gaat dan niet alleen om waardevolle cultuurhistorische elementen maar ook om bijvoorbeeld karakteristieke scheepswerven aan de rivier, die kenmerkend zijn voor het maritieme karakter van het gebied. Inmiddels ligt er de Handreiking Kwaliteit Dijken en Oevers. De handreiking beschrijft wat er nodig is om tot een samenhangend perspectief voor de dijken te komen en geeft handvatten aan provincie(s), gemeenten en waterschap om te gebruiken in beleid en omgevingsvisies.

Op basis van de visie kan bij dijkversterkingen worden gekeken welke karakteristiek behouden moet blijven en welke stukken dijk misschien juist een impuls kunnen gebruiken. Op lokale schaal liggen er al enkele dijkenvisies. Deze worden aangevuld en versterkt door een overkoepelend beeld voor het gebied Alblasserwaard en Vijfheerenlanden op te stellen. De combinatie van de verschillende lokale karakteristieken vormt een kralenketting die het gebied typeert.